Genel Sağlık Sigortası (GSS)
Türkiye’de ikamet eden ve çalışmayan vatandaşlar, 18 yaşından büyük öğrenciler, emekliler ve 65 yaşından büyük bireyler için Genel Sağlık Sigortası (GSS) zorunlu hale getirilmiştir. Bu kapsamda yer alan kişiler, sosyal güvenlik kuruluşlarına prim ödeyerek GSS kapsamında sağlık hizmetlerinden faydalanma imkanına sahip olurlar. GSS, bu bireylerin hastanelerde, sağlık merkezlerinde, aile sağlık merkezlerinde ve diğer sağlık kuruluşlarında ücretsiz veya düşük ücretli sağlık hizmetlerinden yararlanmalarını sağlar. Bu sistem, sağlık sorunu yaşayan vatandaşların maddi zorluklar yaşamadan sağlık hizmetlerine erişimini kolaylaştırmaktadır.
Prim Borcu Nedir?
Prim borcu, sigortalı çalışanların sosyal güvenlik sistemine katılımı çerçevesinde, Sosyal Güvenlik Kurumu’na (SGK) ödemesi gereken primlerin eksik veya hiç ödenmemesi durumunda oluşan borç miktarını ifade eder. Bu borç, sigortalının sağlık hizmetlerinden yararlanabilmesi ve emeklilik gibi sosyal güvencelerini sürdürebilmesi açısından büyük önem taşır. Çalışanlar adına işverenler, prim ödemelerini düzenli bir şekilde yapmakla yükümlüdür. Prim borcu, özellikle serbest çalışanlar ve Bağ-Kur kapsamında bulunan kişiler arasında daha yaygın bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır.
GSS Nedir?
Genel Sağlık Sigortası (GSS), bireylerin sağlıklarının korunmasını sağlarken, sağlık riskleri ile karşılaştıklarında oluşan harcamaların finansmanını temin eden bir sigorta sistemidir. Önceki sosyal güvenlik reformları öncesinde, sosyal güvenlik kuruluşları birbirinden farklıydı ve sigortalılar yalnızca mensup oldukları kuruluşun sunduğu sağlık hizmetlerinden yararlanabiliyordu. Bu durum, herkesin sağlık hizmetlerine eşit erişim imkanına sahip olmasını engelliyordu.
Genel sağlık sigortası ile birlikte, bireylerin ekonomik durumuna veya isteğine bakılmaksızın, ortaya çıkabilecek hastalık risklerine karşı toplumun tüm bireylerinin sağlık hizmetlerinden eşit, erişilebilir ve etkili bir şekilde faydalanması sağlanmıştır. Daha önce, ülkemizde belli kesimlerin sağlık hizmetlerinden yararlanma konusunda sosyal güvenceden yoksun kaldığı gözlemlenmiştir. Ayrıca, çeşitli sosyal güvenlik kuruluşları tarafından üyelerine sunulan sağlık sigortası yardımları arasında standart bir norm bulunmamaktaydı. Ancak yasa ile birlikte bu norm ve standart birliği sağlanmıştır.
Ülkemizde, dağınık bir yapı sergileyen ve yararlanma koşulları birbirinden oldukça farklı olan sağlık hizmetlerinde yaşanan sorunlar uzun yıllar boyunca tartışılmış ve bu sorunların çözümü için çeşitli tarihlerde yasal düzenlemeler gerçekleştirilmiştir. Ancak, tüm bu çabalara rağmen nüfusun tamamı sağlık güvencesi altına alınamamıştır. Reform ile birlikte, artık tüm nüfus sağlık güvencesi kapsamına alınmıştır.
