Uzun yıllardır bilim insanlarının merak konusu olan Ay’ın iç yapısı, yapılan yeni araştırmalarla nihayet aydınlatıldı.
Fransa’daki Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi’nden (CNRS) astronom Arthur Briaud liderliğindeki bir takım, Ay’ın iç çekirdeğinin Dünya’nınkine misal halde demirden oluştuğunu tespit etti.
Bu kıymetli buluş, Ay’ın manyetik alanının evrimi ve Güneş Sistemi’nin birinci milyar yılındaki ay bombardımanının vakit çizelgesi hakkında kritik bilgiler sunuyor.
Ay’ın iç çekirdeğinin yoğunluğu da yapılan araştırmalar sonucu netlik kazanmış durumda.
AY’IN İÇ YAPISI NASIL İNCELENDİ
Gök cisimlerinin iç yapısını incelemek için en tesirli prosedür sismik datalardan yararlanmaktır.
Depremlerin yarattığı ses dalgalarının bir gezegen yahut uydunun içindeki hususlarda hareket etme ve yansıma formu, bilim insanlarının o cismin iç yapısını ayrıntılı bir formda haritalandırmasına imkan tanır.
Apollo vazifeleri sırasında toplanan ay sismik dataları bulunuyor. Lakin, bu dataların çözünürlüğü, iç çekirdeğin durumunu hakikat bir formda belirlemek için kâfi değil.
Briaud ve takımı, bu sorunu aşmak için farklı bir yaklaşım izledi. Uzay misyonlarından ve ay lazer menzili deneylerinden elde edilen bilgileri kullanarak Ay’ın çeşitli özelliklerinin bir profilini çıkardılar.
Bu özellikler ortasında, Dünya ile olan yerçekimi etkileşimi nedeniyle deformasyon derecesi, Dünya’dan uzaklığındaki değişim ve yoğunluğu bulunuyor.
Daha sonra, çeşitli çekirdek tipleriyle modelleme yaparak gözlemsel datalarla en uyumlu olanı belirlediler.
AY ÇEKİRDEĞİNİN ÖZELLİKLERİ
Yapılan modellemeler sonucunda elde edilen bulgular hayli ilgi cazibeli. Öncelikle, Ay’ın içindeki daha ağır materyalin merkeze gerçek çöktüğü ve daha az ağır gerecin üst hakikat yükseldiği ay mantosunun derinliklerinde faal devrilme olayının gerçekleştiği tespit edildi.
Bu durum, Ay’ın volkanik bölgelerindeki birtakım elementlerin varlığını açıklamak için uzun vakittir öne sürülen bir teoriydi ve bu araştırma bu teoriyi dayanaklar nitelikte.
Ayrıca, Ay çekirdeğinin Dünya’nınkine çok benzeri olduğu belirlendi. Dışta sıvı bir katman ve içte katı bir çekirdekten oluşan bu yapıda, dış çekirdeğin yarıçapının yaklaşık 362 kilometre, iç çekirdeğin yarıçapının ise yaklaşık 258 kilometre olduğu hesaplandı.
İç çekirdeğin yoğunluğu ise metreküp başına yaklaşık 7.822 kilogram olarak ölçüldü, bu da demirin yoğunluğuna epeyce yakın bir paha.
GELECEKTE AY’A DÖNÜŞ VE YENİ KEŞİFLER
2011 yılında NASA’dan Renee Weber liderliğindeki bir takım de emsal bir araştırma yaparak, yaklaşık 240 kilometre yarıçapında ve metreküp başına yaklaşık 8 bin kilogram yoğunluğunda katı bir iç çekirdek tespit etmişti.
Briaud ve grubunun bulguları, bu evvelki araştırmanın sonuçlarını doğrulayarak Ay çekirdeğinin yapısı hakkında daha güçlü bir ispat sunuyor.
Ay’ın oluşumundan kısa bir müddet sonra, yaklaşık 3,2 milyar yıl evvel azalan güçlü bir manyetik alana sahip olduğunu biliyoruz.
Manyetik alan, çekirdekteki hareket ve konveksiyonla oluştuğu için, çekirdeğin yapısı manyetik alanın nasıl ve neden kaybolduğuyla yakından bağlantılı.
İnsanlığın Ay’a geri dönme maksadı göz önüne alındığında, bu bulguların sismik olarak doğrulanması için uzun müddet beklememiz gerekmeyebilir.
Ay’ın iç yapısını anlamak ve Ay’ın manyetik alanını araştırmak için yeni misyonların yapılması planlanıyor.
